درد بی درمان

مثل گیسویی که باد آن را پریشان می‌کند
هر دلی را روزگاری عشق ویران می‌کند

ناگهان می‌آید و در سینه می‌لرزد دلم
هرچه جز یاد تو را با خاک یکسان می‌کند

با من از این هم دلت بی‌اعتناتر خواست، باش!
موج را برخورد صخره کِی پشیمان می‌کند؟

مثل مادر، عاشق از روز ازل حسرت‌کِش است
هرکسی او را به زخمی تازه مهمان می‌کند

اشک می‌فهمد غم افتاده‌ای مثل مرا
چشم تو از این خیانت‌ها فراوان می‌کند

عاشقان در زندگی دنبال مرهم نیستند
درد بی‌درمان‌شان را مرگ درمان می‌کند

مژگان عباسلو

اشک عاشق عشق مرگ
انتشار یافته توسط مریم در پنجشنبه 16 خرداد 1392 با موضوع شعرهای عاشقانه
کلیدواژه‌ها:

دیدگاه شما

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*

۸۰ دیدگاه

  1. با من از این هم دلت بی‌اعتناتر خواست، باش!
    موج را برخورد صخره کِی پشیمان می‌کند؟
    وااای خیلی خوشگل بود..
    مرسی مریم جونم @};-
    و ممنون آقاشاهین @};-

  2. مریمی خیلی قشنگ بود ممنون :-* :-*
    @};- @};- @};- @};- @};- @};-

  3. آبجی مریم مرسی خیلی عالی بود @};-

  4. ممنون خوب بود شعرتون [دست زدن]

  5. مثل همیشه گل کاشتی عزیزم :-* :-* :-* :-*
    عالی بود [دست زدن] [دست زدن] [دست زدن] [دست زدن] [دست زدن] [دست زدن]

  6. سلام آبجی،درد بی درمان شان را مرگ درمان میکند.خیلی عالی بود. [دست زدن] @};- @};-

  7. سلام ابجی مریمی :-*
    ممنون خیلی قشنگ بود :x