من و تو دو تا پرنده

من و تو دو تا پرنده .. تو قفس زندونی بودیم 
جای پر زدن نداشتیم .. ولی آسمونی بودیم 

ابر و بارون‌و می‌دیدیم .. اما دنیامون قفس بود 
چشم به دوردستا نداشتیم .. همینم واسه ما بس بود 

اما یک روز اونایی که .. ما رو با هم دوست نداشتن 
تو رو پر دادن و جاتم .. یه دونه آینه گذاشتن 

من خوش‌باور ساده .. فکر می‎کردم رو‌به‌رومی 
گاهی اشتباه می‌کردم .. من کدومم تو کدومی 

با تو زندگی می‌کردم .. قفس تنگ و سیاه‌و 
عشق تو از خاطرم برد .. عشق پر زدن تا ماه‌و 

اما یک روز باد وحشی .. رویاهام‌و با خودش برد
قفس افتاد و شکست و .. آینه افتاد و ترک خورد

تازه فهمیدم دروغ بود .. دنیایی که ساخته بودم
دردم از اینه که عمری .. خودم‌و نشناخته بودم

تو تو آسمونا بودی .. با پرنده‌های آزاد
من تن‌خسته رو حتا .. یه دفعه یادت نیفتاد

حالا این قفس شکسته .. راه آسمون شده باز
اما تو قفس نشستم .. دیگه یادم رفته پرواز

شایان جعفرنژاد

پرواز سیاوش قمیشی عشق
انتشار یافته توسط شاهین در جمعه 9 فروردین 1392 با موضوع ترانه‌های عاشقانه
کلیدواژه‌ها:

دیدگاه شما

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*

۵۳ دیدگاه

  1. لایک، یاد ترانه ی دو پنجره از گوگوش افتادم،مرسی داداش [دست زدن] [دست زدن] [دست زدن] [دست زدن]

  2. سلام آقا شاهین خسته نباشید امیدوارم سال خوبی داشته باشید
    ترانه زیبایی بود ممنون از انتخاب خوبتون

  3. سلام عاشقانه های من…..!عالی بود،عااالی!

  4. خیلی قشنگ بود مرسی آقا شاهین @};- یاد خودم افتادم البته با کمی تغییر :(

  5. خیلی قشنگ بود….. ممنون ;)