تاوان
منو جونپناه خودت کن برو
بذار پای این آرزو واستم
به هر کی بهم گفت ازت رد شده
قسم میخورم من خودم خواستم
منو جون پناه خودت کن برو
من از زخمهایی که خوردم پرم
تو باید از این پله بالا بری
تو بالا نری من زمین میخورم
درست لحظهای که تو باید بری
اسیر یه احساس مبهم شدیم
ببین بعد یک عمر پرپر زدن
چه جای بدی عاشق هم شدیم
برای تو مردن شده آرزوم
یه حقی که من دارم از زندگیم
نگاه کن تو این برزخ لعنتی
چه مرگی طلبکارم از زندگیم
به هر جا رسیدم به عشق تو بود
کنار تو هر چی بگی داشتم
ببین پای تاوان عشقم به تو
عجب حسرتی تو دلم کاشتم
اگه فکر احساسمونی برو
اگه عاشق هر دومونی برو
تو این نقطه از زندگی مرگ هم
نمیتونه از من بگیره تو رو
۱۸ دی ۱۳۹۴در ۱۱:۴۰
عاشق این آهنگم
۱ مرداد ۱۳۹۳در ۰۰:۱۷
خیلی قشنگ،ولی قشنگ تر از این،آهنگ اصلی خودشه بهتون پیشنهاد می کنم آهنگ رو همراه با خوندن متن گوش کنید تا به معنی واقعی شعر پی ببرید ….در ضمن یک خاطره ی خنده دار از این آهنگ و فیلم مخصوصش (آوای باران) …………….یک روز من داشتم برای دوستم یکی از قسمتی رو که ندیده بود رو تعریف می کردم که به آخرش رسید و من گفتم بعدش هم به پسره شلیک کردن و افتاد روی زمین بعد دوستمم که شکه شده بود گفت:خب خب منم گفتم هیچی دیگه : منو جون پناه خودت کن برووووو…..طرف همچین خورد تو پرش زایه شد کلی هم بد و بیراه بارم کرد.
۲۷ تیر ۱۳۹۳در ۱۸:۲۶
بسیار زیبا و دلنشین
۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۳در ۱۸:۱۹
۱۵ فروردین ۱۳۹۳در ۲۰:۴۵
بسیار زیبا بود!!!