مهر و منت
پیرمرد ثروتمندی به سختی بیمار بود و با وجودی که چندین پسر و دختر بزرگ و بالغ داشت؛ اما هیچکدام سراغی از پدر و مادر پیر خود نمیگرفتند و هر کدام مشغول زندگی خود بودند. این مرد ثروتمند باغبان جوانی داشت که خود را دلسوز و غمخوار زن و شوهر پیر معرفی و از آنها مراقبت میکرد؛ اما در عین حال دائم بر سر آنها منت میگذاشت و در مورد بیوفایی فرزندان پیرمرد بدگویی میکرد و خودش را بهترین و دلسوزترین دوست و یاور میدانست.
کم کم حال پیرمرد دگرگون شد و باغبان جوان ترسید که زحماتش هدر رود به همین خاطر مدام به پیرمرد فشار میآورد که بابت زحماتش بخشی از باغ و طویله را به نام او کند؛ اما پیرمرد که ارث و میراث خود را متعلق به فرزندانش میدانست از این کار طفره میرفت و در نتیجه اهانت و بدگویی و فشار روانی باغبان جوان بر او و زن پیرش شدت میگرفت. سرانجام خبر رسید که مادر باغبان جوان هم دچار بیماری شده و به مراقبت نیاز دارد. باغبان جوان که حرص تصاحب طویله و باغ، او را دیوانه کرده بود نسبت به بیماری مادرش بیاعتنایی میکرد و میگفت که حال و حوصله رسیدگی به او را ندارد و باید بقیه بچهها از او نگهداری کنند. مادر باغبان چون زن فقیری بود کسی دور و برش نمیرفت و به همین خاطر شیوانا و شاگردان به او کمک میرساندند تا بهبود یابد.
یک روز پیرمرد ثروتمند با واسطه از شیوانا برای دفع مزاحمت باغبان جوان کمک خواست. شیوانا به بالین پیرمرد رفت و متوجه شد به خاطر فشار روانی باغبان، به شدت تحلیل رفته است. شیوانا کمی حرفهای پیرمرد را شنید و سپس به باغبان گفت: “تو نزدیک شش ماه از این زن و مرد پیر مراقبت کردی و در عین حال از سفره همین آدمها تغذیه میکردی. اگر این مرد و زن پیر شخصی را برای مراقبت از خودشان استخدام میکردند حقوق آن شخص مقدار مشخصی میشد و بدون اینکه از زخم زبانهای آن شخص بابت بدگویی فرزندانشان عذاب بکشند میتوانستند از مراقبتهای یک فرد مناسب بهره ببرند.” سپس شیوانا چند سکه از پیرمرد گرفت و به باغبان جوان داد و گفت: “این سکهها بابت زحمت شش ماههی تو. بنابراین دیگر حسابی با این خانواده نداری. قیمت طویله و باغ هم چند صد برابر زحمت توست و دلیلی ندارد که این مرد آنها را به خاطر نفرتی که تو در دلش کاشتی به تو بدهد.”
باغبان جوان با ناراحتی از جا برخاست و گفت: “این درست نیست! بچههای این مرد و زن خیلی بیوفا و پست هستند. آنها پدر و مادر خودشان را به حال خود رها کردهاند و پی زندگی خودشان رفتهاند و این من بودم که خودم را خوار و حقیر کردم و شش ماه از آنها مراقبت کردم. پس من از فرزندان آنها برایشان دلسوزترم و نسبت به داشتن طویله و باغ برحقترم!”
شیوانا لبخندی زد و گفت: “وقتی قرار باشد محبت و دلسوزی را با پول محک بزنی باید در نظر داشته باشی که ممکن است طرف مقابلت اهل حساب و کتاب باشد و قیمت محبت را صفر بگیرد و فقط بهای کار تو را حساب کند. در مورد نظری که در مورد فرزندان این شخص داری بهتر است سکوت کنی و وقتی خودشان همگی این جا جمع شدند با شهامت مقابل خودشان بگویی تا جوابت را بدهند نه اینکه پشت سرشان بدگویی کنی و مقابل چشمان پدر و مادر بد فرزندان را بگویی. در ضمن شخصی اجازه دارد در مورد عیب دیگران نظر دهد که خودش این عیب و اشکال را نداشته باشد. همین الان مادر پیر تو به شدت بیمار شده و نیازمند همراهی و مراقبت فرزند دلسوزش است. تو دیگر نگران این مرد و زن پیر و فرزندان بیوفا و طویله نباش. اینها شخصی را برای این کار استخدام خواهندکرد. سکههایت را که گرفتی نزد مادرت برو و از او مراقبت کن. با بقیه پولها هم طویلهای کوچک برای خودت دست و پا کن و بیجهت چشم طمع به طویله و باغ این خانواده نداشته باش، آنها که محبت پدر و مادری والدین خود را فراموش میکنند و پی کار خود میروند، محبت منتدار و هدفدار تو در قبال پدر و مادرشان را نیز به راحتی به فراموشی میسپارند.”
نویسنده: فرامرز کوثری
۲۴ تیر ۱۳۹۲در ۰۰:۱۱
اموزنده بود . تشکر
ببخشید سوالی هم داشتم . این شیوانا کیه که اسمش تو بیشتر داستانای اینجا پیدا میشه؟؟
۲۴ تیر ۱۳۹۲در ۲۱:۱۳
اینجا را بخوانید دوست عزیز.
۲۴ تیر ۱۳۹۲در ۲۱:۵۰
ممنونم از لینک مفیدی که گذاشتین، چون سرعت نتم کم بود، هرچی کامنت میذاشتم ثبت نمیشد .. در هر حال، باز هم سپاس
۲۴ تیر ۱۳۹۲در ۲۱:۴۸
خواهش میکنم
آقاشاهین مث همیشه محبت کردن، سپاس
۱۵ تیر ۱۳۹۲در ۱۰:۵۲
تکان دهنده بود…
ممنون
۲۴ تیر ۱۳۹۲در ۲۱:۵۲
خواهش میکنم گلم
۹ تیر ۱۳۹۲در ۱۷:۳۵
حکایت زیبایی بود..
۲۴ تیر ۱۳۹۲در ۲۱:۵۲
بله، همینطوره
۲۰ خرداد ۱۳۹۲در ۰۹:۵۰
حکایت یک به بده یک ده بگیر
۲۴ تیر ۱۳۹۲در ۲۱:۵۳
۱۱ خرداد ۱۳۹۲در ۱۰:۲۷
در درون هر یک از ما شیوانایی ست که ما مرتب به بند و زنجیرش می کشیم
تا کارمان را پیش ببریم وگرنه همه به بدی هایمان اگاهیم
۱۲ خرداد ۱۳۹۲در ۱۴:۲۰
دقیقاً ..
امیدوارم به خودمون بیایم [دعا کردن]
۹ خرداد ۱۳۹۲در ۰۱:۱۴
سلام مرسی اموزنده بود.ببخشید میپرسم اما شیوانا دقیقا کی هست و شخصیتش از کجا الهام گرفته؟ ممنون میشم راهنماییم کنید
۹ خرداد ۱۳۹۲در ۲۰:۲۲
سلام دوست عزیز،
شیوانا شخصیتی خیالی و البته ایرانی است که بر اساس داستان های وی، مردی عالم و در عین حال کشاورزی ماهر و صاحب باغ سیبی بزرگ بوده که درآمد حاصل از آن را صرف مخارج شاگردان و مردم فقیر می کرده. شیوانا برگرفته از دو کلمه شیوا و داناست که در مجله موفقیت و توسط مهندس فرامرز کوثری (نویسنده داستان های شیوانا) متولد شده است.
۱۲ خرداد ۱۳۹۲در ۱۴:۱۹
سلام،
سپاس بابت توضیحاتتون
۱۲ خرداد ۱۳۹۲در ۱۴:۱۹
سلام، مرسی از نظرت عزیز
۸ خرداد ۱۳۹۲در ۱۵:۳۹
قشنگ بووووووووووود…
من تازه خوندم ببخشید
۸ خرداد ۱۳۹۲در ۱۵:۴۹
مرسی پسرم
۷ خرداد ۱۳۹۲در ۱۲:۲۲
احسنت………………..!!!
۸ خرداد ۱۳۹۲در ۱۵:۴۹
۶ خرداد ۱۳۹۲در ۱۰:۲۰
سلام منم بده مدتها اومدم اره واقعآ خیلیییییی قشنگ بود……..ازتون مرسییم
۶ خرداد ۱۳۹۲در ۱۱:۲۰
ممنونم از نظرت عزیز خواهش
۵ خرداد ۱۳۹۲در ۱۱:۴۰
سلام…بعد از مدت ها اومدم…..خیلی دلم واسه مطلب های اینجا تنگ شده بود….باران جان قشنگ بود…
۶ خرداد ۱۳۹۲در ۱۱:۱۹
مرسی از محبتت عزیز ایشالا که با همراهی با عاشقانهها کم کم از تنهایی در بیای و شاهددیدن اسم زیبای خودت باشم سپاس