در گلستانه

دشت‌هایی چه فراخ!
کوه‌هایی چه بلند
در گلستانه چه بوی علفی می‌آمد!

من در این آبادی، پی چیزی می‌گشتم:
پی خوابی شاید،
پی نوری، ریگی، لبخندی.

پشت تبریزی‌ها
غفلت پاکی بود که صدایم می‌زد

پای نی‌زاری ماندم، باد می‌آمد، گوش دادم:
چه کسی با من، حرف می‌زد؟

سوسماری لغزید.
راه افتادم.
یونجه‌زاری سر راه.

بعد جالیز خیار، بوته‌های گل رنگ
و فراموشی خاک.

لب آبی
گیوه‌ها را کندم، و نشستم، پاها در آب:
من چه سبزم امروز
و چه اندازه تنم هوشیار است!

نکند اندوهی، سر رسد از پس کوه.
چه کسی پشت درختان است؟

هیچ، می‌چرخد گاوی در کرت
ظهر تابستان است.
سایه‌ها می‌دانند، که چه تابستانی است.

سایه‌هایی بی لک،
گوشه‌ی روشن و پاک،
کودکان احساس! جای بازی این‌جاست.

زندگی خالی نیست:
مهربانی هست، سیب هست، ایمان هست.

آری
تا شقایق هست، زندگی باید کرد.

در دل من چیزی است، مثل یک بیشه نور، مثل خواب دم صبح
و چنان بی‌تابم، که دلم می‌خواهد
بدوم تا ته دشت، بروم تا سر کوه.

دورها آوایی است، که مرا می‌خواند..

سهراب سپهری

احساس زندگی مهربانی
لینک کوتاه برای اشتراک‌گذاری:
انتشار یافته توسط نعیمه در یکشنبه 19 آذر 1391 با موضوع شعرهای عاشقانه
کلیدواژه‌ها:
همچنین بخوانید: پاره آجر تمرین تنهایی عجب جایی به داد من رسیدی نوازش یک روز زندگی

دیدگاه شما

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*

۳۴ دیدگاه

  1. hoda- گفته:

    ۳۱ شهریور ۱۳۹۲در ۲۱:۲۶

    @};- @};- زیبا بود

  2. Mahsa2410 گفته:

    ۱ خرداد ۱۳۹۲در ۲۰:۴۳

    [دست زدن] [دست زدن] [دست زدن] [دست زدن] [دست زدن] [دست زدن] [دست زدن] [دست زدن] مرسی دوست گلم
    @};- @};- @};- :x :x

  3. محیا گفته:

    ۲۰ فروردین ۱۳۹۲در ۲۰:۰۸

    [دست زدن] [دست زدن] [دست زدن]

  4. مریم گفته:

    ۱۵ اسفند ۱۳۹۱در ۲۳:۱۴

    مرسی خیلی قشنگه
    خیلی سروده های سهراب سپهری رو دوست دارم
    @};-

  5. alone boy گفته:

    ۴ دی ۱۳۹۱در ۱۵:۴۸

    وای وای خیلی قشنگ بود مرسی نعیمه خانم تشکر حال کردم

  6. گندم گفته:

    ۲۹ آذر ۱۳۹۱در ۲۱:۵۵

    مرسیییی نعیمه جون زیبا بود @};-

  7. mostafa.tar90 گفته:

    ۲۹ آذر ۱۳۹۱در ۱۲:۲۸

    سلام این شعر سهراب بسیار زیباست برای کسانی که این شعر دوست دارن میگم البوم در گلستانه ی شهرام ناظری حتما گوش کنند.

  8. sara گفته:

    ۲۷ آذر ۱۳۹۱در ۱۴:۱۵

    بسیار عالی دوس داشتم مرسی [دست زدن] [دست زدن] :x @};-

  9. babak sepehr گفته:

    ۲۶ آذر ۱۳۹۱در ۱۰:۳۳

    باد می آمد ابر می آورد
    نور می آمد روز می آورد
    پشت این کوه چه بود؟
    که دلم می خواهد بر فرازش بروم
    پشت دیوار بهشت خلوتی ساخته ام
    که سکوتش آبی است
    آسمانش پر نور
    و زمینش خالی است
    بعد از این دیوار است
    که نفسها همه انباشته ازموسیقی است
    سیبها از هوس چیدن یک دست هراسان هستند …

    • نعیمه گفته:

      ۱۴ دی ۱۳۹۱در ۱۷:۰۲

      واو…. این لنگ من کجاست :d
      من باید بیام پیش شما لنگ بندازم…. :-p

      • babak sepehr گفته:

        ۱۴ دی ۱۳۹۱در ۲۲:۲۵

        تا آنجا که یادم میاد هر کسی باید وسایل شخصی خودش را خودش مرتب کند و به ذهن بسپارد این که لنگ جنابعالی کجاست من اطلاعی ندارم اما اینکه می خواهید بیایید پیش من لنگ بیندازید حتما مزاح می فرمایید و باور بفرمایید نیاز به این کار نیست.

  10. 0630 گفته:

    ۲۴ آذر ۱۳۹۱در ۲۳:۴۹

    در دل من چیزی است، مثل یک بیشه نور، مثل خواب دم صبح
    و چنان بی‌تابم، که دلم می‌خواهد
    بدوم تا ته دشت، بروم تا سر کوه.

    دورها آوایی است، که مرامیخواند..

    مرسی نعیمه جون،عالی بود.
    بچه ها برای من خیلی خیلی دعا کنین.روح وروانم بسیار به دعاهاتون احتیاج داره،بسیییییییار.