به نام خدا
جزء نهم حزب اول
آیات سوره ی اعراف:

آیا کسانی که وارث روی زمین بعد از صاحبان قبلی آن می‏شوند عبرت نمی‏گیرند که اگر بخواهیم آنها را نیز به گناهانشان هلاک می‏کنیم و بر دلهایشان مهر می‏نهیم تا (صدای حق را) نشنوند؟(آیه ی ۱۰۰)

سوگند می‏خورم که دستها و پاهای شما را به طور مخالف (دست راست با پای چپ یا دست چپ با پای راست) قطع میکنم سپس همگی شما را به دار می‏آویزم(آیه ی ۱۲۴)

ساحران گفتند (مهم نیست) ما به سوی پروردگارمان باز میگردیم(آیه ی ۱۲۵)

ما هنگامی که بلا را پس از مدت معینی که به آن می‏رسیدند از آنها برمی داشتیم پیمان خویش را می‏شکستند(آیه ی ۱۳۵)

جزء۹حزب۴ ک باسوره انفال شروع میشه
بنام خداوندی ک رحمتش بی اندازه است ومهربانی اش همیشگی:
مومنان کسانی هستندک وقتی یادخدامیشوددلهایشان ترسان میشود.وهنگامیکه آیات اورابرآنان میخوانندبه ایمانشان می افزایدوبرپروردگارشان توکل میکنند(انفال۲)
و{یادکنید}هنگامیکه ب سبب امنیت وآرامشی که ازسوی خدایافتید.خواب سبکی رابه همه شمامسلط کردوبرایتان آبی ازآسمان نازل کردتاشماراب وسیله آن{ازآلودگی ها}پاک کند.و وسوسه شیطان را{که ازبدتین کثافات است}ازشمابرطرف نمایدودلهایتان رااستحکام دهد.وگامهایتان رابه آن استواروپابرجاکند(انفعال۱۱)
ای اهل ایمان!ازخداوپیامبرش اطاعت کنیدودرحالیکه{سخنان برحق اورا}میشنوید ازاوروی نگردانیدومانندکسانی نباشیدکه {ازروی تظاهر}گفتند:شنیدیم درحالیکه{ازروی حقیقت}نمی شنوند(انفعال۲۰و۲۱)
مسلماکسانیکه کافرند.اموالشان راهزینه میکنندتامردم راازراه خدابازدارند.وبزودی همه اموالشانرا{برای جلوگیری ازگسترش اسلام}هزینه میکنند.سپس{این عمل}برای آنان مایه حسرت وندامت میشود{زیراخواهنددیدکه ثروتشان راازدست داده اندواسلام هم گسترش یافته}وآنگاه مغلوب میشوند.وآنانکه کافرندبسوی دوزخ محشورخواهندشد(انفال۳۶)

((به نام الله))

حزب ۱ جزء ۳ سوره ی بقره

اى اهل ایمان ! از آنچه به شما روزى کرده‏ایم انفاق کنید ، پیش از آنکه روزى بیاید که در آن نه داد و ستدى است و نه دوستى و نه شفاعتى ؛ و تنها کافران ستمکارند .«۲۵۴»
خداى یکتا که جز او هیچ معبودى نیست ، زنده و قائم به ذات [و مدّبر و برپا دارنده و نگه دارنده همه مخلوقات] است ، هیچ‏گاه خواب سبک و سنگین او را فرا نمى‏گیرد، آنچه در آسمان‏ها و آنچه در زمین است در سیطره مالکیّت و فرمانروایى اوست . کیست آنکه جز به اذن او در پیشگاهش شفاعت کند ؟ آنچه را پیش روى مردم است [که نزد ایشان حاضر و مشهود است] و آنچه را پشت سر آنان است [که نسبت به آنان دور و پنهان است] مى‏داند . و آنان به چیزى از دانش او احاطه ندارند مگر به آنچه او بخواهد. تخت [حکومت و قدرتش] آسمان‏ها و زمین را فرا گرفته و نگهدارى آنها بر او مشقت‏آور نیست ؛ و او بلند مرتبه و بزرگ است .«۲۵۵»
آیا تأمل و اندیشه نکردى؟ داستان کسى که چون خدا او را پادشاهى داده بود [از روى کبر و غرور] با ابراهیم درباره پروردگارش به گفتگوى بى‏منطق پرداخت ؟ ! هنگامى که ابراهیم گفت : پروردگارم کسى است که زنده مى‏کند و مى‏میراند [او] گفت : من هم زنده مى‏کنم و مى‏میرانم . [و براى مشتبه کردن کار بر مردم ، دستور داد دو زندانى محکوم را حاضر کردند ، یکى را آزاد و دیگرى را کشت .] ابراهیم [براى بستن راه مغالطه و تزویر به روى دشمن] گفت : مسلماً خدا خورشید را از مشرق بیرون مى‏آورد ، تو آن را از مغرب برآور ! پس آنکه کافر بود ، مبهوت شد . و خدا گروه ستم‏گر را [به خاطر تجاوز و پافشارى بر عناد و لجاجشان] هدایت نمى‏کند .«۲۵۸»

جزء ۱ حزب ۲
از صبر و نماز [براى حل مشکلات خود و پاک ماندن از آلودگى‏ها و رسیدن به رحمت حق] کمک بخواهید و بى‏تردید این کار جز بر کسانى که در برابر حق قلبى فروتن دارند سخت است.«۴۵» آنان که یقین دارند «در نهایت» ملاقات کننده پروردگارشان خواهند بود و قطعاً به سوى او باز مى‏گردند .«۴۶»
*سوره بقره*

((به نام خدای رحمتگر مهربان))

جزء ۱،حزب۲،سوره ی بقره

آیا مردم را به نیکى فرمان مى‏دهید و خود را [در انجام دادن نیکى] فراموش مى‏کنید ؟ در حالى که کتاب [تورات را که با شدت به نیکى دعوتتان کرده] مى‏خوانید . آیا [به وضع زیان‏بار خود] نمى‏اندیشید ؟«۴۴»
و از روزى پروا کنید که نه کسى از کسى عذابى را دفع مى‏کند ، و نه از کسى شفاعتى مى‏پذیرند ، و نه از کسى [براى بخشیده شدن گناهانش] عوض مى‏گیرند ، و نه [براى رهایى از آتش دوزخ] یارى مى‏شوند .«۴۸»
و [یاد کنید] هنگامى که دریا را براى شما شکافتیم ، در نتیجه شما را نجات دادیم و فرعونیان را در حالى که تماشا مى‏کردید ، غرق کردیم .«۵۰»
مسلماً کسانى که [به ظاهر] ایمان آوردند ، و یهودى‏ها و نصرانى‏ها و صابئى‏ها هر کدامشان [از روى حقیقت] به خدا و روز قیامت ایمان آورند و کار شایسته انجام دهند ، براى آنان نزد پروردگارشان پاداشى شایسته است ، نه بیمى بر آنان است و نه اندوهگین شوند .«۶۲»
آیا [شما مردم مؤمن] امید دارید که [آن سخت دلان] به [دین] شما ایمان بیاورند ؟ ! در حالى که گروهى از آنان کلام خدا را همواره مى‏شنیدند ، سپس بعد از آنکه [مفهومش را] درک مى‏کردند ، [به سبب دنیاطلبى و هواپرستى] به دلخواه خود تغییرش مى‏دادند ، در صورتى که مى‏دانستند [به کلام خدا و به مردم جویاى حق خیانت مى‏کنند] .«۷۵»
و هنگامى که با مؤمنان دیدار کنند ، مى‏گویند : ما ایمان آوردیم . و چون با هم خلوت مى‏کنند [از روى اعتراض] به یکدیگر مى‏گویند : چرا حقایقى را که خدا [در تورات درباره پیامبر اسلام] براى شما بیان کرده به مؤمنان مى‏گویید تا [روز قیامت با این حقایق] در پیشگاه پروردگارتان بر ضد شما استدلال کنند ؟ آیا تعقّل نمى‏کنید [که نباید زمینه استدلال بر ضد خود را در اختیار مؤمنان گذارید ؟ ! ] «۷۶»