کاشکی شعر مرا می خواندی

گاه می اندیشم
می توانی تو به لبخندی این فاصله را برداری
تو توانایی بخشش داری
دستهای تو توانایی آن را دارد
که مرا زندگانی بخشد

چشمهای تو به من می بخشد
شور عشق و مستی
و تو چون مصرع شعری زیبا
سطر برجسته ای از زندگی من هستی

دفتر عمر مرا
با وجود تو شکوهی دیگر
رونقی دیگر هست
می توانی تو به من
زندگانی بخشی
یا بگیری از من
آنچه را می بخشی

من به بی سامانی
باد را می مانم
من به سرگردانی
ابر را می مانم
من به آراستگی خندیدم
من ژولیده به آراستگی خندیدم

سنگ طفلی، اما
خواب نوشین کبوترها را
در لانه می آشفت
قصه ی بی سر و سامانی من
باد با برگ درختان می گفت
باد با من می گفت:
«چه تهیدستی مرد»
ابر باور می کرد

من در آیینه رخ خود دیدم
و به تو حق دادم
آه می بینم، می بینم
تو به اندازه ی تنهایی من خوشبختی
من به اندازه ی زیبایی تو غمگینم

چه امید عبثی
من چه دارم که تو را در خور؟
هیچ
من چه دارم که سزاوار تو؟
هیچ
تو همه هستی من، هستی من
تو همه زندگی من هستی
تو چه داری؟
همه چیز
تو چه کم داری؟
هیچ

بی تو در می یابم
چون چناران کهن
از درون تلخی واریزم را
کاهش جان من این شعر من است
آرزو می کردم
که تو خواننده ی شعرم باشی

راستی شعر مرا می خوانی؟
نه، دریغا، هرگز
باورم نیست که خواننده ی شعرم باشی
کاشکی شعر
مرا می خواندی

حمید مصدق

انتشار یافته توسط سمانه گل‌محمدی در جمعه 10 تیر 1390 با موضوع شعرهای عاشقانه
کلیدواژه‌ها:

دیدگاه شما

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*

۳۴ دیدگاه

  1. سمیرا گفته:

    ۲۵ دی ۱۳۹۰در ۱۰:۴۰

    شعریه که وقتی میخونی دلت میگیره

  2. sahar ariya گفته:

    ۹ دی ۱۳۹۰در ۰۲:۴۲

    شعرزیبایی بود باخوندنش گذشته ام برام تداعی شد.!

  3. وای بـــاران… بـــاران…
    شیــشه ی پنجـــره را بــاران شـــست….
    از ذل مــن امــا…… چه کسی نقــــش تو را خـــواهـد شســت….
    آسـمان سـربـی رنـگ…. مـن درون قـفـس سـرد اتـاقـم دلـتـنـگ…. وای بـاران… بـاران…
    تــو گــل سـرخ منـی… تــو گــل یــاسـمـنـی… تـو چـنان شـبـنـم پـاک سحـری… نـــــــه… از آن پـــاکـــتری
    من عاشق این شعر حمید مصدق هستم
    واقعا حمید با این شعرش غوغا کرد

  4. سلام شعرتون خوب بود مرسی
    من خودم شاعرم از شعرتون خوشم اومد موفق باشید.

  5. میتوانی تو به من
    زندگانی بخشی
    یا بگیری از من
    آن چه را می بخشی
    ممنون خیلیییییی قشنگ بود ;)

  6. سلام
    شعراتون زیباست
    با اجازتون من کپی کردم لطفا راضی باشین

  7. عالی بود
    راستی شعر مرا می خوانی؟
    نه، دریغا، هرگز
    باورم نیست که خواننده ی شعرم باشی
    کاشکی شعر
    مرا می خواندی
    مخصوصا این @};-

  8. سلام..
    در کلامت چه غمیست…
    در نگاهت …
    انعکاس آرزوهای ناکام…چه ..تلخ..میگرید..
    در لبخندت .چه ..غمیست…
    دوست من ..چه .کنم .تا شکوفا.بشوی..
    از زیر برف .سالیان…
    به ..قندیل زهرخند ..آب شود ..آرام ..و قطره ای ..بچکد …تنها قطره ای..
    @};- @};- =(( =;

  9. [دست زدن] خوب بود عالی نبود – خوشمؤه بود